Optimaal water 25 vragen en antwoorden

14. Wat gebeurt er met de verontreinigende stoffen die door het membraan uit het water worden gescheiden?

De verontreinigingen en schadelijke stoffen worden onmiddellijk van het membraanoppervlak weggespoeld naar de afvoer. Hierin ligt het geheim en de hoge werkzaamheid van onze systemen. Het membraan werkt niet als een gewoon filter dat ongewenste stoffen absorbeert en opvangt, (met het gevaar dat bacterieculturen zich kunnen ontwikkelen) maar werkt als een zichzelf reinigend mechanisme die de afzonderlijke verontreinigingen automatisch verwijderd. Hier een vereenvoudigde weergave van de werkwijze: Leidingwater dat over het membraan geleid wordt, wordt verdeeld in twee stromen. Één stroom wordt door het membraan geperst onder 3 Bar waterleidingdruk en laat daarbij de verontreinigingen achter zich. De tweede stroom leidingwater spoelt de onreinheden van het membraanoppervlak en transporteert deze direct naar de afvoer. Daarmee wordt verhinderd dat zich schadelijke stoffen op het membraan kunnen ophopen. Daardoor blijft het membraan schoon, wat een langere levensduur waarborgt. Conventionele filters die de onzuiverheden opvangen en absorberen verliezen, door ieder glas water die erdoorheen gaat, aan werkzaamheid. Het tweede glas is dus niet zo schoon als het eerste enz. Filters waarbij de opnamecapaciteit is uitgeput hebben de onaangename eigenschap om tegenovergesteld te gaan werken. Dat wil zeggen, zij geven de opgeslagen verontreinigende stoffen in een zeer hoge concentratie aan het gefilterde water terug.

15. Waardoor ontstaat er bij Reverse Osmose afvalwater?

Afvalwater ontstaat door het zelfreinigend mechanisme van het membraan dat de schadelijke stoffen, dat aan de ene kant van het membraan achterblijft, wegspoelt in de afvoer. Dit verlengt de levensduur van het membraan en voorkomt bacterievorming op het membraan. Je wilt immers zuiver water en geen bacteriehaard in je glas water. Afhankelijk van het model ligt de verhouding tussen Osmosewater en afvalwater ongeveer tussen 1:2 tot 1:4.

16. Worden door het membraan ook de goede stoffen uit het water gefilterd?

Mineralen bevinden zich in het water in de vorm van minerale zouten (ook wel anorganische mineralen genoemd). Het menselijk lichaam neemt de mineralen in deze vorm alleen maar op, wanneer het aan de eigen behoefte aan organische mineralen uit voeding niet kan voldoen. In tegenstelling tot minerale zouten in water treden mineralen in levensmiddelen niet geïsoleerd op als minerale zouten, maar alleen maar in combinatie met eiwitten en natuurlijke suikers. Sommige anorganische mineralen die aanwezig zijn in leidingwater, zijn niet bevorderlijk voor de gezondheid. Om deze goede reden verwijdert omgekeerde osmose dan ook de mineralen, in de vorm van minerale zouten, uit het water.

17. Zijn het niet juist de mineralen die verantwoordelijk zijn voor de lekkere smaak van ons water?

Veel mensen geloven dat het mineralengehalte van het water verantwoordelijk is voor de lekkere smaak van het water. Juist het tegendeel is het geval. Water behoud zijn goede smaak en goede dorstlessende eigenschappen door de hoeveelheid daarin opgeloste zuurstof en door de reductie van mineralen. Door het meer fase reinigingsproces van onze Reverse Osmose systemen wordt aan de vereiste eigenschappen voldaan en het reduceert de hoeveelheid aan minerale zouten tot 100%. Omdat niet alleen watermoleculen maar ook zuurstofmoleculen het Reverse Osmose membraan kunnen doordringen, wordt het gereinigde water nog eens extra met zuurstof verrijkt.

18. Hoe smaakt Reverse Osmose water?

Reverse Osmosewater smaakt zo zuiver als het bronwater wat uit de bergen komt en is zeer verteerbaar. De grondige, zachte en volledig chemicaliënvrije zuiverings- en optimalisatieprocedure via de Reverse Osmose technologie geeft een onvergelijkbare zuiverheid en is ook onderscheidend om zijn zacht en fluweelachtige karakter. Wie eenmaal heeft kunnen genieten en kunnen profiteren van het gezuiverde en geoptimaliseerde water wil dit nooit meer missen.

19. Hoeveel water kan een Reverse Osmose membraan per dag produceren?

Met onze Reverse Osmose systemen kun je - afhankelijk van het type - tot 180 liter zuiver premium water per dag produceren. Tap je eigen zuiver water uit je eigen premium waterbron direct in je eigen keuken zonder het lastige gesleep van kratten en flessen.

20. Wat is er voor de werking van een Reverse Osmose systeem nodig?

Reverse Osmose werkt alleen met een waterleidingdruk die op z'n minst 3 bar bedraagt. Wanneer de druk lager is, is het gebruik van een pomp booster vereist. Dit verhoogt het tekort aan druk en zorgt tegelijkertijd voor een perfecte en zuinige productie van zuiver water.

21. Hoe vaak moeten de filters en het membraan vervangen worden?

Om dezelfde hoge waterkwaliteit te produceren en om te garanderen dat je van dezelfde drinkwaterkwaliteit kunt blijven genieten, dienen ieder jaar de pre-filters vervangen te worden. Hierdoor wordt het membraan beschermd en wordt de levensduur van het membraan verlengd. Afhankelijk van het model, dient het membraan iedere drie tot vijf jaar vervangen te worden.

22. Zijn alle materialen die in de filters en de membranen worden gebruikt veilig voor onze gezondheid?

Natuurlijk, alle componenten van onze systemen zijn niet alleen veilig voor ons voedsel en onze gezondheid, maar ze zijn ook getest, gecertificeerd en goedgekeurd.

23. Welk effect heeft drinkwater wat gezuiverd is door de Reverse Osmose op onze gezondheid?

Zuiver water is gemakkelijk te verteren voor mens en dier. Het water dat we drinken, wordt gebruikt om de voedingsstoffen die we via de voeding opnemen te transporteren naar de afzonderlijke cellen en om de gifstoffen, die we dagelijks tot ons nemen en de afvalstoffen van de celstofwisseling weer weg te spoelen en af te voeren. Als het water dat we drinken beladen is met tal van onnuttige, zelfs schadelijk stoffen, dan kan het water geen of weinig gif- en afvalstoffen meer opnemen wat tijdens de celstofwisseling zo belangrijk is. De mineralen die ons lichaam nodig heeft wordt door de voeding opgenomen, niet door het water. Alleen mineraalarm water kan gif- en afvalstoffen in de vorm van anorganische mineralen in het lichaam binden en afvoeren. Hierdoor heeft mineraalarm water een ontgiftende en ontslakkende werking op ons lichaam.

Wanneer je meer dan 1,5 à 2 liter zuiver water per dag nuttigt is het volgende aan te bevelen:

1. 's ochtends na het opstaan een halve liter zuiver water < 130 MicroSiemens drinken.'s Avonds een half uur voor het slapen gaan een halve liter zuiver water < 130 MicroSiemens drinken.
2. 's Avonds een half uur voor het slapen gaan een halve liter zuiver water < 130 MicroSiemens drinken.
3. Het is aan te bevelen om de rest van het osmotisch water door de dag heen te mengen met groentesappen of te drinken in de vorm van thee. Ook kan er een kristal van himalayazout in het water gelegd worden om het water iets "aan te zouten". Een pH (zuurtegraad) tussen de 7,5 en 9 is ideaal om te drinken.

Dit om de volgende reden:

Reverse osmose water kan heel sterk stoffen aan zich binden. We willen dat het zuivere water ons lichaam ontgift en reinigt maar niet dat de goede stoffen aan ons lichaam worden onttrokken. Daarom zijn er heerlijke recepten zelf te ontwikkelen om optimaal te genieten van het zuivere en pure water door het te mengen. Laat je creativiteit de vrije loop.

Wat belangrijk is om expliciet te vermelden:

Bij meer dan 3 à 4 liter zuiver Reverse Osmose water in combinatie met weinig eten en intensief sporten is er kans op watervergiftiging of waterintoxicatie. Waterintoxicatie wordt vaak onderschat omdat men niet gelooft dat ook water in grotere hoeveelheden giftig kan zijn. Het komt er feitelijk op neer, dat wanneer je té veel water drinkt, de ionenconcentratie van het vocht buiten je lichaamscellen afneemt, met als gevolg dat er té veel water de cellen binnendringt (door osmose) of dat er te veel kalium de cellen verlaat (door diffusie). De cellen kunnen dan onder een te hoge druk komen te staan en in extreme gevallen stuk springen. Dit effect treedt op bij het drinken van extreme hoeveelheden water in combinatie met weinig eten en intensief sporten. Er zijn situaties bekend bij mensen die lijden aan anorexia nervosa.

24. Is Reverse Osmose water veilig voor het bereiden van babyvoeding?

Het Reverse Osmose-Water is voor nagenoeg (bijna 99%) vrij van schadelijke stoffen, nitraat, natrium en mineralen en is daarom ideaal voor het bereiden van babyvoeding. Een zuigeling heeft een zeer gevoelig organisme, wat niet met schadelijke stoffen en overtollige anorganische mineralen belast mag worden.

25. Wat betekent pH?

De definitie de pH is een logaritmische maat van waterstofionenconcentratie, oorspronkelijk gedefinieerd door de Deense biochemicus Søren Peter Lauritz Sørensen in 1909,

pH = - log [H +]

Log staat voor een logaritme met grondtal 10 en [H +] is de concentratie van waterstof ionen in mol per liter oplossing. Volgens de compacte Oxford English Dictionary staat de "p" voor het Duitse woord voor "macht", potenz. pH is een afkorting voor "kracht van waterstof".

De pH-schaal is gedefinieerd, omdat het enorme bereik van de concentraties van waterstof ionen die gevonden worden in waterige oplossingen, het onhandig maken om die uit te drukken in H +. Bijvoorbeeld, in een normale titratie van het zuur-base, kan [H +] variëren van ongeveer 0,01 M tot 0.0000000000001 M. Het is gemakkelijker om te schrijven "de pH-waarde varieert van 2 tot en met 13".

De waterstofionenconcentratie in zuiver water rond kamertemperatuur is ongeveer 1.0 × 10-7 M. Een pH van 7 wordt beschouwd als "neutraal", omdat de concentratie van waterstof ionen precies gelijk is aan de concentratie van natriumhydroxide (OH-) ionen geproduceerd door dissociatie van het water. Verhoging van de concentratie van waterstof ionen boven 1.0 × 10-7 M produceert een oplossing met een pH van minder dan 7, en de oplossing wordt beschouwd als "zuur". Verminderen van de concentratie van minder dan 1.0 × 10-7 M produceert een oplossing met een pH boven 7, en de oplossing wordt beschouwd als "alkaline" of "base".

Welke invloed heeft de pH van het drinkwater op ons lichaam?

Het meest heilzame drinkwater heeft een pH tussen de 7,5 en de 9. Dit noemen we licht alkalisch water. Dit water bevat zouten als natriumbicarbonaat en/of kaliumbicarbonaat. Ideaal is het in die hoeveelheden dat de MicroSiemens van het drinkwater tussen de 100 en de 130 blijft liggen.

Onder mensen die vraagtekens zetten bij de waarde van alkalisch water is de belangrijkste vraag die hen bezighoudt: 'wat gebeurt er met het alkalisch water wanneer dat eenmaal de zeer zure maag heeft bereikt?' Zeker mensen die enige kennis van het menselijk lichaam hebben, met inbegrip van artsen, hebben deze vraag. Het antwoord op deze vraag luidt als volgt: Om het voedsel te verteren en alle soorten bacteriën en virussen te doden die met het voedsel ons lichaam binnenkomen, is de binnenkant van onze maag zuur.

De pH van de maag wordt op ongeveer 4 gehouden. Wanneer we eten en drinken, met name alkalisch water, gaat de pH-waarde in de maag omhoog. Wanneer dit gebeurt, is er een feedback-mechanisme in onze maag om dit te detecteren en de maagwand krijgt de opdracht om meer zoutzuur uit te scheiden om de pH-waarde terug te brengen naar 4. Zo wordt de maag weer zuur. Wanneer we meer alkalisch water drinken, wordt er meer zoutzuur afgescheiden om de pH van de maag weer op peil te brengen. Het lijkt een onbegonnen zaak.

Nochtans, als je zou begrijpen hoe de maagwand zoutzuur produceert zou je scepsis verdwijnen. Van een bevriend patholoog kreeg ik de volgende verklaring. Er zijn geen zakjes zoutzuur in ons lichaam op voorraad. Die zouden nl. een gat in ons lichaam kunnen branden. De cellen in onze maagwand produceren op basis van jij vraagt-wij draaien. De ingrediënten in de maagwandcellen die verantwoordelijk zijn voor de productie van zoutzuur (HCl) zijn kooldioxide (CO2), water (H2O) en natriumchloride (NaCl) of kaliumchloride (KCl).

NaCl + H2O + CO2 = HCl + NaHCO3, of

KCl + H2O + CO2 = HCl + KHCO3

Zoals we kunnen zien, is het bijproduct van het maken van zoutzuur natriumbicarbonaat (NaHCO3) of kaliumbicarbonaat (KHCO3), wat de bloedstroom ingaat. Deze bicarbonaten zijn de alkalische buffers die de overtollige zuren in het bloed neutraliseren; ze lossen vaste, zure afvalstoffen (slakken) op in een vloeibare vorm. Als ze de vaste zure afvalstoffen neutraliseren, wordt extra kooldioxide vrijgegeven, die via de longen wordt geloosd. Als ons lichaam ouder wordt, nemen deze alkalische buffers af; Dit verschijnsel heet acidose. Dit is een natuurlijk fenomeen dat optreedt als ons lichaam meer zure afvalstoffen accumuleert. Er is dus een verband tussen het verouderingsproces en de accumulatie van zuren.

Door alleen naar de pH van de maag te kijken, lijkt het erop dat alkalisch water nooit het lichaam kan bereiken. Maar als je kijkt naar het hele lichaam, dan wordt de alkaliteit van het hele lichaam groter als we licht alkalisch water drinken. De cellen van ons lichaam zijn alkalisch. Om zuur te kunnen produceren, moeten zij ook zouten produceren en vice versa; net als een waterionisator geen alkalisch water kan produceren zonder productie van zuur water, aangezien leidingwater bijna neutraal is.

Wanneer pH-waarde van de maag hoger wordt dan 4, weet de maag wat het moet doen om het te verlagen. Echter, als de pH-waarde onder de 4 komt, om welke reden dan ook, weet de maag plotseling niet meer wat te doen. Dat is waarom mensen maagzout nemen, dat alkalisch is, om zure maagoprispingen te verlichten. In dit geval, is er te weinig zoutzuur door de maagwand geproduceerd, waardoor er geen alkalische buffer aan het bloed afgegeven kan worden.

Ik geef een ander voorbeeld om aan te tonen dat een orgaan een zuur moet produceren om uiteindelijk een alkaline op te leveren. Nadat het voedsel in de maag wordt verteerd, gaat het naar de dunne darm. Het eten is op dat moment zo zuur dat het de darmwand zou kunnen beschadigen. Om dit probleem te voorkomen maakt de alvleesklier alkalisch SAP (bekend als Pancreassap). Dit sap is natriumbicarbonaat wat wordt vermengd met het zure voedsel wat uit de maag komt. Om uiteindelijk bicarbonaten te produceren moet de alvleesklier zoutzuur maken wat in onze bloedstroom terecht komt.

We zijn vaak slaperig na een grote maaltijd (niet tijdens de maaltijd, of terwijl het voedsel wordt in de maag wordt verteerd), wanneer het verteerde voedsel de maag verlaat en er zoutzuur vrijkomt in ons bloed. Zoutzuur is het belangrijkste ingrediënt in antihistaminica wat slaperigheid veroorzaakt. Alkaline of zuur geproduceerd door het lichaam heeft altijd een gelijke en tegenovergesteld zuur of alkaline wat ook door het lichaam geproduceerd wordt. Daarom is er geen overschot van het een of het ander. Echter, wanneer er van buiten het lichaam een alkaline wordt toegevoegd, zoals alkalisch drinkwater, resulteert dat in een hogere pH waarde ofwel alkaliniteit in ons lichaam.

Vandaar dat ik ook telkens zeg: "Weet hoe je lichaam werkt, dan kun je daar rekening mee houden." Zorg voor behoud van je gezondheid door niet te verzuren.